چگنی ها مانند دیگر مناطق لرستان دارای اداب و رسوم و سنن خاص محلی خود میباشند که با بقیه تیره ها و مناطق لر نشین تفاوت چندانی ندارد.

اعتقادات  و باورهای مردم چگنی در برخی مسایل در این جا اورده شده است:

1-ادای نام  خدا به هنگام عبور در کنار ارامستان و خاکستر (بیل کو)توسط کسانی که بچه کوچک داشته باشند.

2-لباس نوزادی که هنوز چهله او نرفته باشد را بیرون نمیگزارند.

3-انجام مراسم عروسی و خاستگاری یا به دنبال معامله ای رفتن در روزهای فرد هفته.

4-سور:اگر شخصی قصد انجام کاری داشته باشد و صدای عطسه ای بشنود از انجام ان کار منصرف میشود یا حد اقل چند لحظه ای به خاطر ان عطسه صبر میکنند.اگر تعداد عطسه ها از یکی بیشتر شود باید در انجام ان کار عجله نمود.

5-برای درمان یرقان(زردی)اگر بچه ای زردی کرده باشد برای معالجه،او را نزد شخصی که به اصطلاح محلی به ان «زردی بُر» میگویند میبرند.ان شخص اب دهان خود را چند بار در طی چند روز بر روی زبان بچه زردی کرده میانداخت.

6-هنگام خورشید یا ماه گرفتگی معتقد بودند که کافرها خورشید و ماه را گرفته اند و با زدن دهل و ایجاد سر و صدا به ازاد نمودن ماه کمک مینمودند.

7-طلب باران کردن:اگر به علت نباریدن باران به کشتزارها مردم ضرر و زیان وارد می شد،مردم برای طلب باران دست به عمل «گاروا»میزدند.در واقع مردم به دو دسته تقسیم میشدند  و با جنگ ساختگی به جان هم می افتادند.

و ........